Is co-sleeping met je baby wel veilig?

“Is co-sleeping met je baby wel veilig?” is door Marion Middendorp geschreven voor Peuteren.nl.

In Japan is het heel gebruikelijk: co-sleeping, oftewel samen met je kindje slapen. Dat kan in hetzelfde bed zijn, maar ook wanneer een kind in een eigen bedje in dezelfde kamer van de ouders slaapt, valt dit onder co-sleeping. Het idee van nabijheid en continu contact is daar de norm. En Japan is niet uniek: in veel niet-Westerse culturen is samen slapen heel normaal. Ouders voelen zich veiliger met hun baby dichtbij en kinderen wennen van jongs af aan aan de aanwezigheid van hun ouders tijdens de nacht. In Nederland ligt dit anders. Hier wordt vaak geadviseerd om baby’s in een eigen wieg of ledikant te laten slapen, juist om veiligheidsredenen. Toch wint co-sleeping ook hier langzaam terrein, en steeds meer ouders vragen zich af: is het eigenlijk wel veilig en welke voordelen kan het bieden?

De gezondheidsvoordelen van samen slapen

Voor veel ouders is co-sleeping een manier om de nachten rustiger door te komen. Borstvoedende moeders merken bijvoorbeeld dat nachtvoedingen makkelijker verlopen: je baby is direct binnen handbereik, waardoor je minder vaak volledig wakker hoeft te worden. Ook helpt het fysieke contact om de hechting te versterken. Baby’s voelen zich geborgen en veilig wanneer ze de ademhaling, warmte en geur van hun ouders dichtbij ervaren. Sommige onderzoeken laten zien dat baby’s hierdoor regelmatiger ademen en minder onrustig zijn tijdens de nacht. Voor ouders zelf kan het gevoel van nabijheid eveneens rust geven: je hoort direct of er iets met je baby aan de hand is en kunt sneller reageren.

Mogelijke risico’s en nadelen

Toch kleven er ook nadelen en risico’s aan co-sleeping. Het grootste zorgpunt is de kans op verstikking of wiegendood, vooral wanneer baby’s in hetzelfde bed slapen als hun ouders. Dikke dekens, kussens of ouders die in een diepe slaap vallen kunnen gevaarlijk zijn voor een kleine baby. Ook roken, alcoholgebruik of medicatie die slaperigheid veroorzaakt vergroten de risico’s aanzienlijk. Daarnaast kan co-sleeping leiden tot gebroken nachten voor ouders, omdat baby’s bij ieder geluidje of beweging wakker worden. Op de langere termijn kan het voor sommige kinderen lastiger zijn om zelfstandig in hun eigen bed te slapen.

Verschillende vormen van co-sleeping

Het is goed om te weten dat co-sleeping in meerdere vormen bestaat. Je kunt je baby bij je in bed nemen, maar er zijn ook speciale co-sleeper wiegjes die je naast je bed bevestigt. Zo heeft je kindje wel zijn eigen veilige slaapruimte, maar blijft de nabijheid en het gemak voor de nachtvoedingen behouden. Dit wordt vaak gezien als de veiligste middenweg: je hebt je baby dichtbij zonder de risico’s van een gedeeld bed. Sommige ouders kiezen er ook voor om het ledikantje in hun slaapkamer te plaatsen, zodat ze direct kunnen reageren zonder dat het kindje letterlijk tussen hen in ligt.

Ervaringen van moeders

Veel moeders die co-sleeping proberen, vertellen dat hun baby rustiger slaapt en minder vaak huilt. “Ik hoefde niet telkens mijn bed uit, dat gaf me veel meer nachtrust,” zegt bijvoorbeeld een moeder die haar kind de eerste zes maanden in een co-sleeper naast het bed liet slapen. Andere moeders geven aan dat ze zich juist onrustig voelden: “Ik was bang dat ik mijn baby per ongeluk zou aanraken of bedekken tijdens mijn slaap.” De ervaringen lopen dus uiteen. Wat de één als enorm geborgen ervaart, voelt voor de ander juist stressvol. Uiteindelijk draait het om wat bij jouw gezin past en hoe je het veilig organiseert.

Officiële richtlijnen over veilig slapen

Omdat co-sleeping zowel voordelen als risico’s kent, is het verstandig om je te verdiepen in officiële adviezen. De Jeugdgezondheidszorg en het Voedingscentrum geven duidelijke richtlijnen over veilig slapen met je baby. Ze benoemen bijvoorbeeld dat het veiliger is om een baby in een eigen wieg of co-sleeper naast het bed te laten slapen in plaats van samen in één bed. Door je aan deze richtlijnen te houden, kun je de voordelen van nabijheid combineren met een zo klein mogelijk risico voor je kind.