Boodschappen doen met kleine kinderen

“Boodschappen doen met kleine kinderen: hoe maak je er een prettige ervaring van?” is door Marion Middendorp geschreven voor Peuteren.nl

Je kent het vast wel: beginnen aan de boodschappen met je peuter of kleuter naast je – je hebt er zin in, maar vooraf besef je al dat het wel eens een heel avontuur kan worden. Soms is dat avontuur grappig en soms is het flink stressen: hij rent weg op het moment dat jij afrekent, hij ligt gillend in het gangpad omdat hij snoepgoed wil en je vraagt je af: moet dit echt zo?

Gelukkig ben je niet de enige ouder die op zo’n momenten je hoofd op hol hoort slaan. Kinderen kunnen in winkels druk worden van prikkels, vermoeidheid of gewoon van kinderontwikkeling. Gelukkig bestaan er manieren om het luchtig én gezellig te houden. Het draait om voorbereiding, duidelijke verwachtingen, begrip richting je kind én een vriendelijke, rustgevende houding als iets toch misgaat.

Boodschappen doen met kleine kinderen: hoe maak je er een prettige ervaring van?

Voorbereiden: wat je vooraf kunt doen

Goed voorbereiden is het halve werk. Het Nederlands Jeugdinstituut raadt aan om je kind van tevoren betrokken te maken bij wat er staat te gebeuren. Je kunt vertellen wat jullie gaan doen en wat je van hem verwacht, zoals rustig blijven of bij jou blijven lopen. Dat klinkt misschien voor de hand liggend, maar kinderen voelen zich meteen al meer op hun gemak als ze weten waar ze aan toe zijn.

Betrek je kind actief bij het boodschappen doen, bijvoorbeeld door hem een karretje of een lijstje met plaatjes te geven. Dan voelt het al minder als “volgen” en meer als mee mogen doen. Vertel ook duidelijk van tevoren of iets mag, zoals “Vandaag mag je één lekkernij kiezen” en houd die afspraak met zachte vastberadenheid aan.

Een ander slim moment om boodschappen te plannen is in de ochtend. Muurtijd is dan meestal nog niet aan het toeslaan en de meeste peuters zijn wat uitgeruster en gezelliger. Dan begint het al met een glimlach.

In de winkel zelf: aandacht, vertrouwen en humor

Eenmaal binnen in de winkel helpt het enorm om je kind te laten meedoen. Laat hem iets op de lijst zoeken of pakken – iets dat niet kapot kan. Dat geeft focus én schouderklopjes: “Wat goed dat jij dat stukje brood hebt gevonden!”.

Misschien wil je even iets lekkers toelaten voor afleiding, zoals een klein stukje fruit of een snack. Je kunt dit vooraf meenemen of eventueel uit de schappen pakken en bij de kassa afrekenen. Dat laatste kan overigens niet iedere supermarkt waarderen. Maar dit kan voorkomen dat die storm die in je hoofd ontstaat ook in de winkel losbarst.

Blijf vooral zelf rustig en vriendelijk, ook al begint je kind te mopperen of wordt het even pittig. Je hoeft je niet druk te maken over de blikken in de gangpaden, je bent niet alleen én je doet je best. Een heldere, zachte toon werkt vaak beter dan paniek of boosheid: “Ik zie dat je dat heel graag wilt, maar we blijven bij onze afspraak”.

Als het toch even misgaat: drifties, drama of zoekgeraakte peuter

Soms lukt het niet: je kind gaat op de grond liggen, huilt of rent weg. Dat is geen drama, het hoort bij het proces van loskomen en grenzen ontdekken. Laat het kind even toe om zijn boosheid of verdriet te uiten. Benoem wat je ziet: “Ik zie dat je boos bent.” Dat voelt gehoord en helpt vaak juist ontspanning geven.

Zelf rustig blijven is zó belangrijk. Als je naar je kind buigt, zijn je ogen op ooghoogte en ben je verbonden, ook al is het lastig. En als je kind wat afstand zoekt, kun je zelf even ademhalen – even iets anders bekijken en op jouw moment weer contact maken.

Terug naar de auto: rust, relativering, warmte

Als jullie weer buiten staan, adem dan samen uit. Zeg iets als: “Dat hebben we prima gedaan, dankjewel dat je zo rustig hebt gelopen,” of: “Soms lopen de boodschappen anders dan gepland, maar we hebben samen ons best gedaan.” Daarmee sluit je de ervaring af met positieve aandacht voor jullie samenwerking.

Je zou ook kunnen zeggen: “Volgende keer doen we het zo,” en iets bedenken wat beter werkt. Jij bent geen superouder, je bent gewoon een ouder die het samen doet, met alle liefde en kleine overlevingsstrategieën erbij.